فصل سوم- تصديق دريافت

ماده 22- هرگاه قبل يا به هنگام ارسال «داده ‌پيام» اصل ‌ساز از مخاطب بخواهد يا توافق كنند كه دريافت «داده ‌پيام» تصديق شود، اگر به شكل يا روش تصديق توافق نشده باشد، هر نوع ارتباط خوكار يا مكاتبه يا اتخاذ هر نوع تدبير مناسب از سوي مخاطب كه اصل ‌ساز را به نحو معقول از دريافت «داده ‌پيام» مطمئن كند تصديق دريافت «داده ‌پيام» محسوب مي گردد.

ماده 23- اگر اصل‌ ساز به طور صريح هرگونه اثر حقوقي «داده ‌پيام» را مشروط به تصديق دريافت «داده ‌پيام» كرده باشد، «داده ‌پيام» ارسال نشده تلقي می ‌شود، مگر آن كه تصديق آن دريافت شود.

ماده 24- اماره دريافت «داده ‌پيام» راجع به محتواي «داده‌ پيام» صادق نيست.

ماده 25- هنگامي كه در تصديق قيد مي شود، «داده ‌پيام» مطابق با الزامات فني استاندارد يا روش مورد توافق طرفين دريافت شده، فرض بر اين است كه آن الزامات رعايت شده اند.

فصل چهارم- زمان و مكان ارسال و دريافت «داده ‌پيام»

ماده 26- ارسال «داده ‌پيام» زماني تحقق مي يابد كه به يك سيستم اطلاعاتي خارج از كنترل اصل ‌ساز يا قائم مقام وی وارد شود.

ماده 27- زمان دريافت «داده ‌پيام» مطابق شرايط زير خواهد بود:

الف- اگر سيستم اطلاعاتي مخاطب براي دريافت «داده ‌پيام» معين شده باشد دريافت، زماني محقق مي شود كه:

1. «داده‌ پيام» به سيستم اطلاعاتي معين شده وارد شود؛ يا

2. چنانچه «داده ‌پيام» به سيستم اطلاعاتي مخاطب غير از سيستمي كه منحصراً براي اين كار معين شده وارد شود «داده ‌پيام» بازيافت شود.

ب- اگر مخاطب، يك سيستم اطلاعاتي براي دريافت معين نكرده باشد، دريافت زماني محقق مي شود كه «داده ‌پيام» وارد سيستم اطلاعاتي مخاطب شود.

ماده 28- مفاد ماده (27) اين قانون بدون توجه به محل استقرار سيستم اطلاعاتي جاري است.

ماده 29- اگر محل استقرار سيستم اطلاعاتي با محل استقرار دريافت «داده ‌پيام» مختلف باشد مطابق قاعده زير عمل مي شود:

الف- محل تجاري، يا كاري اصل ساز محل ارسال «داده ‌پيام» است و محل تجاري يا كاري مخاطب محل دريافت «داده ‌پيام» است مگر آن كه خلاف آن توافق شده باشد.

ب- اگر اصل ‌ساز بيش از يك محل تجاري يا كاري داشته باشد، نزديكترين محل به اصل معامله، محل تجاري يا كاري خواهد بود در غير اين صورت محل اصلي شركت، محل تجاري يا كاري است.
ج- اگر اصل ‌ساز يا مخاطب فاقد محل تجاري يا كاري باشند، اقامتگاه قانوني آنان ملاك خواهد بود.
ماده 30- آثار حقوقي پس از انتساب، دريافت تصديق و زمان و مكان ارسال و دريافت «داده ‌پيام» موضوع فصول دوم تا چهارم مبحث چهارم اين قانون و همچنين محتوي «داده ‌پيام» تابع قواعد عمومي است.

باب دوم – دفاتر خدمات صدور گواهي الكترونيكي

(Certification Service Provider)

ماده 31- دفاتر خدمات صدور گواهي الكترونيكي واحدهائي هستند كه برای ارائه خدمات صدور امضای الكترونيكي در كشور تأسيس مي شوند. اين خدمات شامل توليد، صدور، ذخيره، ارسال، تأييد، ابطال و به روز نگهداری گواهي‌ های اصالت (امضای) الكترونيكي مي باشد.

ماده 32- آيين‌ نامه و ضوابط نظام تأسيس و شرح وظايف اين دفاتر توسط سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور و وزارتخانه هاي بازرگاني، ارتباطات و فناوري اطلاعات، امور اقتصادي و دارايي و دادگستري تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.

باب سوم- در قواعد مختلف

مبحث اول - حمايت‌ های انحصاری در بستر مبادلات الكترونيكي

فصل اول - حمايت از مصرف كننده (Consumer Protection)

ماده 33- فروشندگان كالا و ارائه دهندگان خدمات بايستي اطلاعات مؤثر در تصميم گيري مصرف كنندگان جهت خريد و يا قبول شرايط را از زمان مناسبي قبل از عقد در اختيار مصرف كنندگان قرار دهند. حداقل اطلاعات لازم، شامل موارد زير می‌ باشد:

الف- مشخصات فني و ويژگي ‌های كاربردی كالا و يا خدمات.

ب- هويت تأمين كننده، نام تجاری كه تحت آن نام به فعاليت مشغول می ‌باشد و نشاني وی.

ج- آدرس پست الكترونيكي، شماره تلفن و يا هر روشي كه مشتری در صورت نياز بايستي از آن طريق با فروشنده ارتباط برقرار كند.

د- كليه هزينه هائي كه براي خريد كالا بر عهده مشتري خواهد بود (از جمله قيمت كالا و يا خدمات، ميزان ماليات، هزينه حمل، هزينه تماس).

ه- مدت زماني كه پيشنهاد ارائه شده معتبر می ‌باشد.

و- شرايط و فرايند عقد از جمله ترتيب و نحوه پرداخت، تحويل و يا اجرا، فسخ، ارجاع، خدمات پس از فروش.

ماده 34- تأمين كننده بايد به طور جداگانه ضمن تأييد اطلاعات مقدماتي، اطلاعات زير را ارسال نمايد:
الف- آدرس محل تجاري يا كاري تأمين كننده برای شكايت احتمالي.

ب- اطلاعات راجع به ضمانت و پشتيباني پس از فروش.

ج- شرايط و فراگرد فسخ معامله به موجب مواد (37) و (38) اين قانون.

د- شرايط فسخ در قراردادهای انجام خدمات.

ماده 35- اطلاعات اعلامی و تأييديه اطلاعات اعلامي به مصرف كننده بايد در واسطي با دوام، روشن و صريح بوده و در زمان مناسب و با وسايل مناسب ارتباطي در مدت معين و براساس لزوم حسن نيت در معاملات و از جمله ضرورت رعايت افراد ناتوان و كودكان ارائه شود.

ماده 36- درصورت استفاده از ارتباط صوتي، هويت تأمين كننده و قصد وی از ايجاد تماس با مصرف كننده بايد به طور روشن و صريح در شروع هر مكالمه بيان شود.

ماده 37- در هر معامله از راه دور مصرف كننده بايد حداقل هفت روز كاری، وقت برای انصراف (حق انصراف) از قبول خود بدون تحمل جريمه و يا ارائه دليل داشته باشد. تنها هزينه تحميلی بر مصرف كننده هزينه باز پس فرستادن كالا خواهد بود.

ماده 38- شروع اعمال حق انصراف به ترتيب زير خواهد بود:

الف- درصورت فروش كالا، از تاريخ تسليم كالا به مصرف كننده و در صورت فروش خدمات، از روز انعقاد.

ب- در هر حال آغاز اعمال حق انصراف مصرف كننده پس از ارائه اطلاعاتي خواهد بود كه تأمين كننده طبق مواد (33) و (34) اين قانون موظف به ارائه آن است.

ج- به محض استفاده مصرف كننده از حق انصراف، تأمين كننده مكلف است بدون مطالبه هيچ گونه وجهي عين مبلغ دريافتي را در اسرع وقت به مصرف كننده مسترد نمايد.

د- حق انصراف مصرف كننده در مواردی كه شرايط خاصي بر نوع كالا و خدمات حاكم است اجرا نخواهد شد. موارد آن به موجب آيين ‌نامه ‌ای است كه در ماده (79) اين قانون خواهد آمد.

ادامه مطلب در بخش چهارم